DEBIUT 3 – LATKA W PRZEDSZKOLU
PORADY NA START DLA RODZICÓW „MALUCHÓW”
Rodzice odgrywają niebagatelną rolę w przygotowywaniu dziecka do pójścia do przedszkola. Podpowiadamy, w jaki sposób „oswoić” pociechę z przedszkolem.
- Pracuj w domu nad przygotowaniem dziecka do przedszkola.
Nauczycielki oczekują, iż dziecko będzie reagowało na swoje imię i nazwisko, wykonywało proste polecenia, typu: podejdź, usiądź, wstań, odłóż na miejsce, będzie akceptowało obecność innych dzieci, sygnalizowało potrzeby fizjologiczne. W przedszkolu dzieci nie korzystają z pampersów. Do wypracowania nawyku czystości dziecko potrzebuje treningu, ale przede wszystkim przykładu do naśladowania.
Zadbaj o wyrabianie samodzielności u dzieci – przy stole, w łazience, w toalecie, podczas zmiany odzieży. Przydzielaj dziecku proste i bezpieczne zadania typu: sprzątanie zabawek, przynoszenie nietłukących się naczyń, wyrzucanie śmieci do kosza, segregowania prania (białe- kolorowe), pomoc w rozpakowaniu zakupów.
Dzięki samodzielności Twoje dziecko nabierze do siebie zaufania, wie, że „da radę”. To sprawi, że nie będzie czuło się bezradne i zagubione czekając na pomoc dorosłego.
Nadopiekuńczość rodziców („pomogę mu, bo jest jeszcze małe i dość się w życiu namęczy”) może spowodować:
1) oczekiwanie na natychmiastową pomoc i dyskomfort w obliczu tego, że jest się jednym z wielu
2) niską samoocenę i lęk przed nową sytuacją („nie poradzę sobie”)
3) niechęć dziecka do samodzielnego wykonywania zadań i obowiązków
Wydłużaj czas pozostawiania malucha pod opieką innej osoby. Pomoże mu to doświadczyć, że pod opieką innej osoby nic złego się nie dzieje i że mama lub tata wracają do dziecka.
Wdrażaj malucha do przebywania wśród innych dzieci. Organizuj spotkania w kilkuosobowym gronie dzieci w domu i na podwórku. Obserwuj, czy dziecko potrafi dzielić się zabawkami, jak się zachowuje w sytuacjach konfliktowych.
Warto czytać dziecku książeczki o przedszkolu, np.:
M. Kozłowska „Feluś i Gucio idą do przedszkola”,
A. Głowacka „ Kocia Kocia w przedszkolu”,
E. Piotrowska „Tupcio Chrupcio. Przedszkolak na medal”,
J. Bednarek, M. Kurczewska „Dusia i Psinek- Świnek - Pierwszy dzień w przedszkolu”,
Ch.Tielmann, S.Kraushaar „Maks idzie do przedszkola”.
- Okazuj dziecku radość i ciesz się razem z nim, że idzie do przedszkola.
Staraj się uświadomić maluchowi, że przedszkole to przyjazne miejsce, gdzie jest dużo zabawek, kolegów, koleżanek, gdzie się dużo dzieje. Nie wygłaszaj stwierdzeń typu: „Pójdziesz do przedszkola, tam panie szybko cię nauczą jak się sprząta!” lub „Musisz iść do przedszkola, bo ja muszę iść do pracy i nie mogę cię zabrać ze sobą”. Podawaj przykłady, opowiadaj, co dziecko będzie w przedszkolu robiło, okazując przy tym pozytywne emocje.
- Rano budź dziecko z uśmiechem na twarzy.
- Pozwól mu zabrać z domu ulubioną przytulankę (w przypadku wygaśnięcia pandemii).
- Krótkie pożegnania to dobre pożegnania. Zwracaj uwagę na swoją mowę ciała, ton głosu, nie miej jako rodzic strachu w oczach i niepewności w głosie.
- Nie pytaj co i ile dziecko zjadło (to z punktu widzenia dziecka nieistotne, maluchy szybko o tym zapominają) – zapytaj z kim i w co się bawiło! Wyrażaj zadowolenie z najdrobniejszych osiągnięć dziecka.
- Pamiętaj, iż płacz dziecka wynika z lęku separacyjnego – maluch zostaje sam w nowym dla niego środowisku, gdzie wszystko wygląda inaczej niż w domu, są zasady grupowe, którym należy się podporządkować, nauczycielka inaczej mówi niż mama, inaczej się uśmiecha, inaczej gestykuluje.
Smutek i płacz są na początku czymś naturalnym. Nie myśl, że dziecku dzieje się jakaś krzywda! Płacz oczyszcza i pozwala zebrać siły do zmagania się z rzeczywistością. Zdaniem psychologów należy dzieciom pozwolić się wypłakać. Przedszkole i wszystko, co się znajduje wokół dziecka może wydawać się obce i groźne przez długie dni. Jeżeli chcesz pomóc dziecku w trudnych dniach adaptacji, nie uspokajaj dziecka na siłę, posadź je na kolanach i mocno przytul.
Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu – jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić i sytuacja będzie się powtarzać.
- Pamiętaj o zapasowym ubranku dla dziecka pozostawionym w szatni w podpisanym worku (koszulka, bluzka, majtki, rajstopy/spodnie, skarpetki). Staraj się, by ubranie, w którym dziecko przychodzi do przedszkola było wygodne, łatwe do zdjęcia, kapcie nie miały śliskiej podeszwy, a buty przeznaczone na podwórko były zapinane na rzepy.
- Na czas poobiedniego odpoczynku- przygotuj dziecku pościel (w zależności od sytuacji epidemicznej). Twoje dziecko może protestować podczas zmiany ubrania, dlatego w pierwszym okresie możemy odstąpić od reguły przebierania Twego dziecka do snu, zdejmie jedynie kapciuszki.
- Wszystkie wątpliwości lub pytania kieruj do nauczyciela. To osoba, która spędza z dzieckiem większość dnia, więc doskonale je zna i jest kompetentna w swoim zawodzie. Na pewno uzyskasz pomoc i osiągniesz porozumienie.
RODZICU, WIEMY, ŻE POWIERZASZ NAM SWÓJ NAJCENNIEJSZY SKARB. BĘDZIEMY SIĘ O NIEGO TROSZCZYĆ!
Z wyrazami szacunku:
p. Dorotka
p. Iwona i p. Wiola